Siedzibą Oddziału Tatrzańskiego PTTK jest „Dworzec Tatrzański” położony w centrum miasta Zakopanego przy ul. Krupówki 12 w sąsiedztwie Muzeum Tatrzańskiego.
Krótki rys historyczny Dworca Tatrzańskiego:
Drewniany „Dwór Tatrzański”, wzniesiony przez Gustawa Fingera, wg planów architekta Karola Zaremby w 1881 roku. Nie miał nigdy nic wspólnego z dworcem związanym z komunikacją. Mieściły się w nim biura Towarzystwa Tatrzańskiego, biblioteka czytelnia, pokoje dla pań i panów, pomieszczenia hotelowe i sala z fortepianem, w której organizowano odczyty, koncerty, przedstawienia teatralne i zabawy. Na estradzie drewnianego „ Dworca Tatrzańskiego” występowali min. Skrzypkowie: Stanisław Barcewicz, Fritz Kreisler, Władysław Górski, Mieczysław Karłowicz Aleksander Michałowski. Ignacy Jan Paderewski, recytowała Helena Modrzejewska, fragmenty swoich utworów czytał Henryk Sienkiewicz. Tu odbywały się coroczne wiece Towarzystwa Tatrzańskiego i inne liczne bale, z których dochód przeznaczony był na cele dobroczynne. W 1900 roku 21 stycznia budynek spłonął od lampy naftowej podczas „ balu wszechczasów”. Obecnie istniejący budynek wzniesiony został w tym samym miejscu wg projektu architekta Wendelina Berinera w latach 1902 – 1903.
W 1929 roku budynek został rozbudowany wg projektu ówczesnego Wojewódzkiego Konserwatora zabytków Bohdana Tretera . Budynek stanowiący własność PTTK , jest murowany na wysokiej podmurówce, ceglany, jednokondygnacyjny z poddaszem przystosowanym do celów użytkowych. Od strony wschodniej dwupiętrowa wieża z wejściem do budynku.
Jest on jednym z pierwszych przykładów zastosowania stylu zakopiańskiego – Witkiewiczowskiwgo o architekturze murowanej i jako taki wpisany został w rejestr zabytków województwa nowosądeckiego pod nr KSA – 577 dnia 31.08.1988 roku . Opisany obiekt od samego początku był siedzibą Towarzystwa Tatrzańskiego, Koła Przewodników Tatrzańskich i Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego ( później GOPR-u) do 1985 roku. W latach międzywojennych Dworzec Tatrzański przeżywał okres swojej świetności, kiedy to mieściła się w nim Biblioteka Publiczna wraz z biblioteką PTT. Spotykali się tu taternicy , przewodnicy, ratownicy i artyści – cała śmietanka tworząca wyjątkową atmosferę Zakopanego.
Z nieustalonych przyczyn w dniu 29 listopada 1992 roku budynek uległ poważnemu zniszczeniu podczas pożaru. Spłonęła w zasadzie cała konstrukcja dachowa wraz z pomieszczeniami drewnianymi na pierwszym piętrze. Odbudowano część dachową bez urządzenia i wykończenia pierwszego piętra.
Obecnie budynek jest własnością Oddziału Tatrzańskiego PTTK w Zakopanem , w którym część pomieszczeń na parterze przeznaczona jest na biura Oddziału, Biuro Turystyczne PTTK – noclegi Zakopane, bibliotekę i pokój spotkań przewodników , działaczy i członków PTTK. W najbliższym czasie na piętrze zostanie wyremontowane pomieszczenie z przeznaczeniem na klubo -świetlicę i Centrum Transgranicznych Szlaków Tatrzańskich.
Część pomieszczeń na parterze i w przyziemiu jest dzierżawiona z przeznaczeniem na kawiarnię i restaurację.
Część ta została wyremontowana z ciekawą aranżacją. Odbywają się imprezy organizowane wspólnie z Teatrem Witkacego. We wrześniu 2010 roku odbyły się spotkania z filmem górskim. Oddział Tatrzański PTTK w Zakopanem podjął starania w przygotowaniu dokumentacji zakończenia remontu i odbudowy Dworca Tatrzańskiego po pożarze w 1992 roku. W latach 2012-2013 przeprowadzono rewitalizacje całego Budynku na koszt Oddziału Tatrzańskiego PTTK Zakopane.